روش بررسی آزما یشگا هی:
نمونهها پس از انتقال به آزمایشگاه با آب مقطر شسته شده و با عبور از صافی ، تفکیک آنها از سایر نمونههای پلانکتونی صورت گرفت . سپس با استفاده از میکروسکوپ تشریح گروهها و خانوادهها جداسازی و طبقهبندی شدند.
نمونههای لاروی در محلول الکل اتانل 70% نگهداری و هر یک از آنها مورد بررسی قرار گرفت .دراین خصوص پارامترهای زیستی قابل شمارش و قابل اندازهگیری تعیین و در نهایت اطلاعات بدست آمده در فرمهای مخصوص ثبت گردید.
به جهت سهولت در امر شناسائی و مشخص نمودن بافت غضروفی و استخوانی و همچنین شمارش خطوط ماهیچهای ، رنگآمیزی با استفاده از Alcian blue و Alizarin براساس روش Balon & Potthofe صورت گرفت . ترسیم دقیق نمونهها نیز با استفاده از میکروسکوپ تشریح مجهز به لوله ترسیم Drawing Tube / Camera Lucida)) انجام گردید. شناسایی اکثر نمونههای لاروی براساس منابع و کلید شناسایی لاروهای مناطق صخرهای ـ مرجانی( Leis & Rennis , 1983) و آبهای کم عمق ساحلی (Leis & Transki ,1989) و سایر منابع بوده است.
پارامترهای زیست سنجی قابل اندازهگیری (Morphometric):
اندازهگیری و ثبت پارامترهای مورد نیاز جهت شناسایی نمونههای لاروی توسط میکرومتر انجام گرفته است. در مورد نمونههائی از یک گروه با تعداد کم ، تمامی آنها و در مورد گروه هایی با تعداد زیاد ،10 عدد در مرحله Preflexion و در نمونههای flexion Post نیز 10 عدد اندازهگیری شدند. مقیاس اندازهگیری تا یک میلیمتر بوده است ( شکل 1 ).
شکل (1 )- روش های اندازه گیری لارو ماهیان
(اقتباس از ربانی ها، 1386 )
پارامترهای زیست سنجی قابل شمارش (Meristic):
خصوصیات شمارشی که در شناسایی لارو ماهیان مورد بررسی قرار گرفت عبارتند از: شمارش خطوط ماهیچهای یا میومرها در دو قسمت قبل (Pre-Anal Myomeres) و بعد از مخرج (Post-Anal Myomeres) ، شمارش شعاعهای بالههای پشتی، مخرجی، سینهای و شکمی (در صورت وجود) . همچنین از اختصاصات ظاهری ، به نوع پوشش رنگدانهای، پوشش خار در ناحیه سر، دندانها و شکل چشم که طی روند رشد و تکامل و مراحل لاروی دارای تغییرات هستند، میتوان اشاره نمود (شکل 3).
شکل3- مشخصات ظاهری و شمارشی